Temel bir akşam gizlice geen-eleve gider. İçeri girer, loş bir koridorda biri seslenir: — Üstünü çıkar da gel, gözünü bağlayayım… Temel heyecanla fısıldar: — Uyyy, karanlıkta böyle işler başka güzel oluyor ha! Ses devam eder: — Eğil… biraz daha yaklaş… Temel: — Eğildim… — Şimdi usulca gir… Temel başlar: — Gi-riyrum… çı-kiyrum… giriyrum… Tam o sırada ışıklar yanar…