Kocam Murat, ben altı aylık hamileyken bir trafik kazasında hayatını kaybetti.
Oğlum Efe doğduğunda, hem sevinç hem de hüzün aynı anda içimdeydi.
Hayat giderek zorlaştı; faturalar birikti, ek işler yaptım, kupon biriktirdim, ayakta kalmaya çalıştım.

Annem bir gün,

“Bir haftalığına gel kızım, sana yardım ederim,” dedi.

İki montumu sattım, son paramı saydım ve bulabildiğim en ucuz otobüs biletini aldım.
Tek isteğim, annemin evine gidip biraz dinlenebilmekti.

Otobüs dizel ve kahve karışımı bir kokuya sahipti. Efe, motor çalıştığı anda ağlamaya başladı.
Onu sakinleştirmeye çalıştım ama susmadı. Yanımdaki adam dönüp sinirle baktı.

“Şu bebeği susturun artık!” diye bağırdı. “10 saat boyunca bu sesi dinlemek için para mı verdim ben?”

Yüzüm ateş gibi oldu. Elleriyle Efe’nin battaniyesini düzeltirken sesim titredi. Adam gülerek devam etti: “Tuvalete gidin, orada oturun! Hatta isterseniz yolun sonuna kadar orada kalın!”

Efe’yi sıkıca kucağıma aldım, ağlamamak için kendimi zor tuttum. Koridordan geçip arka tarafa gitmek üzere ayağa kalktım.

Tam o sırada, bir adam ayağa kalktı. “Hanımefendi, lütfen benimle gelin,” dedi. Beni ön koltuklardan birine götürdü. “Burada bebek için yer daha rahat. Siz burada oturun, ben sizin yerinize geçerim,” dedi. “Bunu kabul edemem,” dedim. “Bu bir iyilik değil,” dedi. “Sadece yer değiştiriyoruz.”

Adam arka tarafa doğru giderken, az önce bana bağıran adam yüksek sesle:
“Çocuğunla otobüse binip insanları rahatsız etmeye hakkınız yok,!” dedi.. Birşey diyemedim sustum.. Efe çok şükür ağlamayı bıraktı ve uyudu kucağımda, Bende başımı cama yasladım gözlerimi kapattım.
Mola yerine yaklaşırken, eteğimi düzeltmek için oturduğum koltuğun kenarına elimi attım. Parmaklarım sert bir şeye değdi. Kumaşın arasında sıkışmış gibiydi. Biraz uğraştıktan sonra çıkardım.

Küçük, siyah bir poşetti.
Ama poşet sıradan değildi — kalın bir iple defalarca sarılmış, düğümlenmişti… Elimde sıkıca tutmaya devam ettim, mola yerine varınca herkes indi, otobüste sadece efe ve ben kaldım, sağa sola iyice baktıktan sonra poşetin düğümlerini açmaya başladım….. Tamamını okumak için gö..r selden diğer sayfaya geçiniz…