“Büyükanne öldüğünde hepimizi şaşırtacak. Kimseye hiçbir şey bırakmamıştı — bana bile. Ama sonrasında bulduğum şey, aslında başından beri bir planı olduğunu gösterdi…”

Babaannem öldüğünde yaşadığım acı tarif edilemezdi. Son yıllarını hep yanında geçirmiş, ona destek olmuştum. Ancak vasiyeti okunduğunda bana hiçbir şey bırakmadığını öğrenmek beni derinden yaraladı.

Evde ise tam bir kaos vardı. Akrabalar, mücevherler, mobilyalar, ne bulurlarsa almak için adeta birbirine giriyordu. Ortam bir curcunaydı ve boğulduğumu hissettim.

Biraz nefes almak için verandaya çıktım. Orada, babaannemin yaşlı köpeği Berta’yı her zamanki gibi sakin bir şekilde sallanan sandalyede otururken buldum. Ona bakınca içim burkuldu. Hâlâ sadık, hâlâ bekler gibiydi… hâlâ yalnız.

Babaannemin bana bir şey bırakmamış olması acı vermişti ama en azından Berta’yı eve götürebilirdim.

O akşam, Berta’nın eski tasmasını düzeltirken gözüm parlak bir şeye takıldı. Tasmayı çevirdim ve o anda babaannemin aslında düşündüğümüzden çok daha zeki olduğunu anladım…

Ne bulduğumu merak ediyor musun? Devamını okumak için diğer sayfaya gecebilriisniz..