Doğumdan hemen sonra kızım bana hastane yatağının altına saklanmamı söyledi… ve sonrasında duyduklarım kanımı dondurdu. Kızım bana hastane yatağının altına sürünerek girmemi söyledi… doğumdan sadece birkaç dakika sonra.Bebeğimi yeni doğurmuş, nefesimi zar zor toplamıştım ki sekiz yaşındaki kızım Elif Yılmaz, yüzüme yaklaşıp titreyen, acil bir sesle fısıldadı: “Anne… yatağın altına gir. Hemen.”Sesinde hiçbir şaka yoktu. Hayal gücü yoktu. Sadece saf korku vardı.Yorgunluktan titriyordum, vücudum hâlâ acıdan zonkluyordu, hastane önlüğü tenime nemli nemli yapışmıştı. Oda keskin hastane kokusuyla karışmış o yumuşak yenidoğan kokuyordu… Devamını okumak için diğer sayfaya gecebilirsiniz..