Gelinim beni iterken, “Timsahlarla Nehre Git” diye fısıldadı

Amazon ormanı etrafımda belirdi, yoğun yaprakları çamurlu nehir kıyısına doğru sürüklenirken koruyucu bir koza gibiydi. Kalbim göğsümde güm güm atıyordu, sadece efordan değil, aynı zamanda taze bir yara gibi sızlayan ihanetten de. Vahşi doğanın kakofonisi havayı doldururken bir an durakladım, düşüncelerimi topladım – egzotik kuşların uzaklardaki ötüşleri, görünmeyen yaratıkların hışırtısı ve böceklerin sürekli vızıltısı. Orada otururken, hayatta kalmamın yalnızca fiziksel bir dayanıklılık eylemi değil, aynı zamanda kararlılığımın bir kanıtı olduğunu fark ettim. Onların kazanmasına izin vermeyecektim. İmparatorluğumu sıfırdan azim ve kurnazlıkla kurmuştum ve kendi ailemden gelen bu yeni tehditle başa çıkmak için aynı becerileri kullanacaktım. Nefesimi topladığımda, medeniyete dönüş yolculuğuma başladım. Çalılıklarda attığım her adım, dayanıklılığımın bir hatırlatıcısı ve bir sonraki hamlemi planlamak için bir fırsattı. Sadece hayatımı değil, oğlum ve gelinimin acımasızca ele geçirmeye çalıştığı imparatorluğum üzerindeki kontrolü de geri almak için hızlı hareket etmem gerekiyordu.D’evamı sıonrakı say’fadadır…