40 yaşındayım ve son askeri görevimde evimden yaklaşık 11.000 kilometre uzaktayım. Dün gece 15 yaşındaki kızım Elif’ten bir mesaj aldım.

“Baba, korkuyorum… Annem hakkında. O çok kötü davranıyor… Eve sürekli erkekler getiriyor.”

Şok içinde ekrana baktım. Ben görevdeyken, karım eşimin maaş kartını kendi hayatını finanse etmek için kullanıyormuş. Benim iki ay daha dönmeyeceğimi düşündüğü için rahat davranıyordu. Eve erken döneceğimi bilmiyordu.

Görevde dört ayı geride bırakmıştım. Mesajı görünce dünyam başıma yıkıldı.

Elif: Baba, sana bir şey söylemem gerek ama çok üzülüyorum.
Ben: Ne oldu tatlım? Bana her şeyi söyleyebilirsin. İyi misin?
Elif: İyiyim… Annem hakkında.
Ben: Annenle ilgili ne var?
Elif: Eve erkekler getiriyor. Farklı farklı insanlar… Bazen hiç durmuyor.

O mesajı en az on dakika öylece seyrettim. 18 yıllık evliliğim paramparça oluyordu.

Ben: Bunları yaşamak zorunda kaldığın için çok üzgünüm.
Elif: Üzgünüm baba… Sen görevdeyken söylemek istemedim ama haftalardır böyle.
Ben: Dürüst olduğun için teşekkür ederim. Bana kızgın mısın?
Elif: Asla! Doğru olanı yaptın.
Ben: Tamam. Lütfen normal davranmaya devam et. Annenle yüzleşme. Bunu benim için yapabilir misin?
Elif: Evet baba… Peki sen iyi misin?

Hayır… Hiç iyi değildim. Sohbet bittikten sonra uzun süre öylece oturdum. Her şeyi düşünmeye başladım.

35 yaşındaki karım Ayşe, yıllarca mükemmel bir eş rolü oynamıştı. Meğer hepsi yalandı.

Ama benim yaşımda göreve gitmenin bir avantajı vardı: Öfkeye kapılmadan, plan yaparak ilerleyebilirdim. Dönmeme iki ay vardı ve her şeyi yoluna koymalıydım.

Birinci adım: Kanıt toplamak.
Bir arkadaşımın eniştesi, eve gizli kamera sistemi kurmuştu. Ayşe’nin bundan haberi yoktu. Görüntüler doğrudan şifreli telefonuma gelmeye başladı. Ve Elif’in abartmadığını gördüm. İki hafta içinde üç farklı adam. Evimizin salonunda, hatta birlikte uyuduğumuz yatak odasında…

Daha da kötüsü, benim görev maaşımı yeni hayatını yaşamak için kullanmasıydı.
Hesap özetlerine baktım; gördüklerim kanımı dondurdu. Yeni elbiseler, pahalı şaraplar, iki kişilik lüks restoranlar…
Bir harcama özellikle dikkatimi çekti:
Otel Gülpark – 6.500 TL

Ayşe’nin gizli bir Instagram hesabını buldum. O otel odasında çekilmiş fotoğraflar paylaşmıştı… Murat adında bir adamla.
Başlık: “Hayatımın en güzel günleri!”

Bunun üzerine adımlarımı atmaya başladım.

Kendi adıma yeni bir banka hesabı açtım ve tüm maaşımı oraya yönlendirdim.

Ülkenin en iyi boşanma avukatlarından birini tuttum.

“Ailevi acil durum” gerekçesiyle erken görevlendirme değişikliği talep ettim.

Bir hafta sonra haber geldi:
Üç hafta erken eve dönebilecektim.
Türkiye’de hiç kimse bunu bilmiyordu.

Ve hemen Elif’e mesaj attım:

Ben: Planlanandan daha erken eve geliyorum. Ama bu ikimizin sırrı, tamam mı? devamını diğer sayfamıza geçerek okuyun