Altı yaşındaki kızım sunağın başında bana yalvarıyordu: “Beni yeni anneyle bırakma…”

Her zaman benim için geri döneceğine söz ver baba,” diye mırıldandı Lily, sesi neredeyse bir fısıltıdan biraz daha yüksekti. Yalvarışı kalbime saplanan bir hançer gibiydi, gözlerinden akan her gözyaşıyla daha da derine saplanıyordu. Kollarımı ona doladım, minik bedeninin ağırlığının bana karşı titrediğini hissettim.
Kilise, konukların yerlerinde kıpırdanmalarının yumuşak hışırtılarıyla, bir beklenti ve mırıltı orkestrasıyla doluydu. Gelinim Claire, beyazlar içinde bir görüntü gibi sunağın başında duruyordu; yüzünde endişe ve gergin bir neşe karışımı vardı. Gözlerini üzerimizde hissedebiliyordum, endişeli ve umutluydu, ama yine de o anda Lily’nin kırılgan kalbini rahatlatmak için can atıyordum.
“Lily,” diye fısıldadım, bakışlarını yakalamak için hafifçe geri çekilerek. “Senin için her zaman geri döneceğim, küçük yıldızım. Sen benim dünyamsın ve bunu hiçbir şey değiştiremez. Devamı sonraki sayfada devamı sonraki sayfada…