Adam oğlunu evlendirmiş, bir hafta sonra da oğlan askere gitmiş. Gelin tabii üzgün, yüzü asık, evde kimseyle konuşmuyor. Adam bakmış, içinden demiş:

“Bu gelin böyle giderse depresyona girer, hem evi hem beni mahveder.”

Bir akşam düşünmüş taşınmış, ertesi sabah erkenden gelinin kapısını çalmış. “Gelin kızım, hadi hazırlan,” demiş. Gelin şaşırmış: “Hayırdır baba?” “Senin moralin düzelsin diye seni bir yere götüreceğim.” Bindirmiş arabaya, doğru şehre gitmişler. Gelin sanıyor ki alışverişe, ya da gezmeye gidecekler. Adam hastaneye girmiş. Gelin korkmuş: “Baba hayırdır, kim hasta?” Adam: “Kimse kızım, senin moralin için geldik.” Doktora dönmüş: “Hocam, bu gelin çok üzgün. Kocasını özlemiş. Ne verelim ki yüzü gülsün?” Doktor şaşırmış ama anlayışla yaklaşmış: “Bir kutu vitamin, biraz da sakinleştirici yeter.” demiş. Adam sevinmiş, ilacı almış, yolda konuşuyorlar. Gelin sormuş: “Baba, bu ilaçlar beni neşelendirir mi?” Adam: “Senin için değil kızım… Ben içeceğim! Senin yüzünden moralim kalmadı!”