Liza’nın cenazesinde hava ağırdı; sessizliği ara sıra boğuk hıçkırıklar ve tabuta doğru çekiştiren bir köpeğin havlaması bozuyordu. Beyaz tabutun başında, dedesi elleri eski pardösüsünün ceplerinde, tek torununun çok erken biten hayatına bakıyordu. Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz.