Köyün en a-zgın kadınları harman yerinde toplanmış, sohbet ediyorlarmış.
Biri başlamış:
— Ay kız, bizim herif var ya… daha kapıdan girer girmez üstüme atlıyor. Geçen gün sobanın dibine düşüyorduk az daha!

Öteki gülmüş:
— O da bir şey mi? Benimki horoz gibi, daha gün doğmadan tepeme dikiliyor. Vallahi ben uyuyor numarası yapmazsam kurtuluşum yok!

Üçüncü kadın kahkahayı patlatmış:
— Benimki tarlada yorulup geliyor, kımıldayacak hali kalmıyor. Ama ben dururmuyum hemen gerekeni yapıp kendim başlıyorum

Kadınlar gülmekten yerlere yatmış. O sırada köyün muhtarı yanlarından geçiyormuş, kadınların konuştuklarını duyunca hoşuna gitmiş dayanamamış: çıkarmış şe.yini
— Ula bacılar, siz böyle dert anlatıyorsunuz ama… benimkinde hiç hareket yok!

Kadınlardan biri kıs kıs gülmüş:
— Muhtar ağa, senin hanımı biz biliriz… yazın bostanda, kışın ahırda, baharda tarlada. Kadın seni bekleye bekleye kurumuş!

Muhtar kafasını kaşımış, utanarak:
— Hee, doğru diyorsunuz bacılar… Vallahi hanımı ben değil, inekler daha çok görüyor!

Kadınlar kahkahayı basmış. İçlerinden en biride da lafı yapıştırmış:
— Muhtar ağa, desene ozaman köyün bakkalcısı rüstem ağa boşuna hergün süt almaya size boşuna gelmiyor :))