Babam bir iş yerinde neredeyse karın tokluğuna çalışıyordu. Aslında çalıştığı iş yerinin patronu çok cömert bir insandı. Ama işçisine az veren fabrika servis şeflerinden haberi yoktu… Ay sonuna doğru paramız kalmazdı. Anneciğim evin geçimini sağlamak için dört bir taraftan kısmaya başlardı…Bir gün birlikte pazara gittik. Cebindeki 12 lira vardı. Bir tezgâhtan domates alacaktık. Bir veya 2 kilo domates… Zaten et alamıyorduk… Kıyma derseniz ayda yarım kilo aldığımızda evde bayram ediyorduk. Maaş aldığı gün alıyordu babam. Maaş günü de bize bayram günü gibi geliyordu… Neyse annem pazarcıya iyilerinden olsun diye tembih etmişti..
Detayı gorseledokunup diğer sayfamıza geçip okuyunuz